Requiem dla gazdówki to tytuł kolejnego Ludźmierskiego Spotkania ze Słowem, które odbyło się 10 lipca 2025 roku w Instytucie Dziedzictwa Niematerialnego Ludów Karpackich. Jak zawsze była to impreza współorganizowana z ludźmierskim oddziałem Związku Podhalan z panią prezes Barbarą Kwak na czele.
Tym razem tematem przewodnim uczyniono tradycyjne góralskie gospodarstwo, niewielką gazdówką, na której praca dawała utrzymanie całej rodzinie przez wiele pokoleń. A nie była to praca łatwa, ponieważ ani ziemia, ani klimat nie są w górach najłaskawsze dla rolniczego trudu. Mimo to górale umieli uprawiać swoje pola. Przez setki lat było to podstawowe zajęcie większości mieszkańców Podhala, Spisza, Orawy, Pienin, ziemi gorczańskiej i beskidzkiej.
Dziś – w całkowicie już odmiennej rzeczywistości – dawny typ gospodarowania odszedł w zapomnienie. Jego obrazy znajdziemy już tylko w góralskiej poezji, która zachowała nie tylko wiedzę o tym, co, jak i kiedy robiło się na roli, ale także jakie emocje towarzyszyły tej pracy, oraz to, jakich wartości była ona stróżem i gwarantem. Tłumnie zgromadzona publiczność (co nas szczególnie ucieszyło) usłyszała teksty kilkunastu góralskich poetów w wykonaniu także kilkunastu góralskich artystów-amatorów związanych członkostwem lub więzami przyjaźni z ludźmierskim oddziałem Związku Podhalan.
Jak zawsze oprawę muzyczną zapewnili niezawodna muzyka zespołu „Podhalanie”. Gośćmi specjalnymi wieczoru i najmłodszymi aktorami były dzieci z zespół „Zbójnicek” z Zębu, pod opieką kierowniczki Małgorzaty Słodyczki.
